Ik herinner me een grote kartonnen opzetkaart met vader als wielrenner. Compleet met handschoenen en een broek met zeemleren lap. Ik was 14 en vond het wel grappig. Vooral omdat ik mijn vader nog nooit op een fiets had gezien. Er stond Paturain op, een Frans smeerkaasje. Mijn vader maakte daar reclame voor.
Er was ook een commercial waarin hij naast een koe met opschrift en een verstijfd Frans boertje zat. Opgenomen in een Franse hooischuur. De per onge- luk opgenomen uitsmijter ‘ga effe zitten jochie sloeg enorm aan.
Zijn eerste commercial was voor choco- melk. Die duurde tien minuten en was alleen in de bioscoop te zien. Zijn twee- de was voor King. Die duurde vijf minu- ten. Het was een van de eerste commer- cials in kleur. Mijn vader was toen 28. Daarna volgden reclamefilmpjes voor
Sisi, Lassie Toverrijst, Amstel, Erres, C&A, Reaal en KPN.
Voor een Volkswagen-dealer maakte hij, samen met Kraay, ook reclame. Sluikre- clame eigenlijk, want ze deden het in hun shows. Zo van: ‘Zeg Rijk, zie je die Van Zanten nog wel ns? ‘Je bedoelt van die Volkswagen-garage? ‘Ja die. ‘Nee, effe niet gezien. Ze kregen dan allebei gratis banden voor hun Kever. De con- currentie had de pest in, maar deed er weinig tegen.
Iedereen vond ze prachtig, die filmpjes met mijn vader (ook die met John Kraaykamp sr en later Maarten Spanjer). En het was goed voor een lekkere grijp- stuiver. ‘Das toch smakelijk eten of niet dan?, zei hij vaak. Slogans werden na- geroepen en pa vond het prima. Als hij het zat was slingerde hij er een opmer- king achteraan. Die was meestal nog geestiger.
Pas geleden is hij gehuldigd in de Beurs van Berlage in Amsterdam tijdens de ReclameKlassiekers-expositie. Oud- collegas en regisseurs waren er en Bart Kuiper deed een leuk praatje. Vond hij mooi. Het was goed om te zien, al die extra aandacht voor Rijk de Gooijer.
*Rijk de Gooijer jr is freelance artdirector en illustrator van Piet Polies.